Peter is managing director bij Hertoghs Advocaten-Belastingkundigen B.V. Zoals de naam al doet vermoeden is het kantoor gespecialiseerd in administratieve of civiele geschillen met de fiscus en aanverwante dossiers. Ook verlenen ze bijstand bij dreigende geschillen en hulp bij het zoeken van oplossingen daarvoor.
Aan hoeveel mensen geef je leiding?
In totaal aan 31 mensen. 16 daarvan hebben een ondersteunende functie. Die werken overigens niet allemaal fulltime hoor.
Ervaar je in het leidinggeven verschillen tussen mannen en vrouwen?
Ja. Vrouwen willen meer uitpraten. Ze gaan op zoek naar de kern. Daarbij zijn ze vaak perfectionistisch. Mannen vinden dat uitpraten te veel gedoe. Ze hebben meer een praktische instelling en doen wat er gedaan moet worden. Beide manieren hebben hun voor- en nadelen. De mix maakt het boeiend en lonend.
Aan hoeveel mensen geef je leiding?
In totaal aan 31 mensen. 16 daarvan hebben een ondersteunende functie. Die werken overigens niet allemaal fulltime hoor.
Ervaar je in het leidinggeven verschillen tussen mannen en vrouwen?
Ja. Vrouwen willen meer uitpraten. Ze gaan op zoek naar de kern. Daarbij zijn ze vaak perfectionistisch. Mannen vinden dat uitpraten te veel gedoe. Ze hebben meer een praktische instelling en doen wat er gedaan moet worden. Beide manieren hebben hun voor- en nadelen. De mix maakt het boeiend en lonend.
Wie durven zich het meest kwetsbaar op te stellen?
Bij ons zijn dat de mannen. Dat is zeker geen wet van Meden en Perzen, maar hier is dat wel het geval. Balans is belangrijk. Daarom hebben we bewust naar een vrouw gezocht in het bestuur. Verrassend genoeg kwam uit de persoonlijkheidsanalyse dat de mannen vanuit harmonie handelen en ons vrouwelijk bestuurslid handelt juist functioneel. Dat vult elkaar perfect aan.
Wat is je kracht als leider?
Observeren is mijn belangrijkste kwaliteit. Ik signaleer spanningen snel en ik kan goed luisteren. Dat maakt dat ik weet of ik bij moet sturen.
Wat ik ook als kwaliteit zie, is dat ik dienend leiding geef. Begrijp dat niet verkeerd. Samen met het bestuur bepalen we waar we heen gaan. Zetten we de stip op de horizon en plaatsen we de piketpaaltjes om daar te komen. Iedereen moet weten wat we doen en hoe we daar komen. Welke bijdrage we van hen verwachten. Pas als dat duidelijk is, kan het dienend leiderschap starten. Niet duwen, niet trekken maar naast de mensen staan en ze faciliteren het beste uit zichzelf te halen.
Waarvan raak jij uit je kracht?
Als ik niet kan krijgen wat ik wil krijgen. Als positieve energie ontbreekt en er niet productief gehandeld wordt. Daar kan ik echt niet tegen. Want dan sta je stil. Groeit er niets. Mijn kracht is juist mensen op hun pad te zetten en in hun kracht te brengen.
En hoe zorg jij dat je in je kracht blijft?
Door dagelijks met mezelf in gesprek gaan. Door rust te nemen en te mediteren. Natuurlijk lukt dat soms beter dan anders. Ik ben sterk als ik in balans ben. Ben ik dat niet, dan moet ik mezelf een halt toeroepen.
Weet je, alles staat of valt met aandacht. Aandacht voor de ander, maar ook voor jezelf. Alleen als je in balans bent, kun je een ander oprechte aandacht geven. En dat is zó belangrijk. Zeker bij ons. Ons vak is een echt mensenvak. De kwaliteit van onze dienstverlening staat of valt met de kwaliteit van onze mensen. Wij willen het beste kantoor van Nederland zijn. Dat gaat alleen als je aandacht geeft. En ik mag voor die verbinding zorgen. Hoe geweldig is dat?
Mooi als je dat vanuit je oprechte gevoel doet!
Ja, dat zijn ook eigenschappen die bij me horen: loyaliteit en niet snel opgeven. Ik ben geen bijtertje in de trend van wat ik wil moet nú gelijk gebeuren. Dat mag ook best volgende week zijn. Maar wat ik aanga, geef ik niet op.
Ik ben van de onvoorwaardelijkheid. Alleen zo kan ik naast mensen staan. Ze helpen hun basis uitbouwen. Ik ben het zo eens met de uitspraak in “From good to Great” van Collins. Eén van de redenen dat bedrijven wél de middelmatigheid ontstijgen is een trouw management. Bouwen gaat niet als er iedere twee jaar een ander staat. Tegenwoordig zijn we zo vluchtig. Dat is jammer, want daarmee bouw je geen succesvol bedrijf op.
Het beste uit jezelf; iedere dag opnieuw
Dat is zo mooi om te zien. Onze mensen zijn zo gedreven. Iedere dag de volle 100 %. Ik heb zoveel respect voor die gedrevenheid. En weet je waarom? Die gedrevenheid komt uit hun hart. Zonder eigenbelang, niet gericht op eigen succes. Maar omdat ze uit de grond van hun hart vinden dat iedereen recht heeft op bijstand.
Dat perfectionisme is door de grondlegger van ons kantoor met de paplepel ingegeven. Hij visualiseerde mooi waarom je geen genoegen met een 9 moet nemen, maar voor de 10 moet gaan. Een 9 klinkt mooi, maar als je van een telefoonnummer maar 9 van de 10 cijfers goed hebt, dan kom je nog nergens!
De valkuil van het perfectionisme
Wist je trouwens dan het aantal burnouts het hoogst is in de advocatuur? Door hun passie en betrokkenheid, verliest men zichzelf makkelijk. Als perfectionist is het moeilijk om fouten toe te staan.
Ze daarin begeleiden, dat is de meerwaarde die ik lever. Opletten of mensen hun grenzen niet overschrijden. Onze mensen zijn tenslotte topsporters. Dagelijks moeten ze 100% van zichzelf eisen om te winnen voor hun cliënten. Daarover ga ik regelmatig met onze mensen in gesprek.
Maar ook in de basis zijn we daar alert op. We creëren rust. Om half zes sluit het kantoor. Natuurlijk werkt men weleens wat langer door als een zaak daarom vraagt. Maar niet structureel. Balans tussen werk en privé is belangrijk. En net als de topsporter moeten ook onze mensen zich zetten tot rust om topprestaties te kunnen blijven leveren.
Sturen met de ziel
Ik heb bij grote organisaties gewerkt, maar daar voelde ik me niet meer thuis. Weet je, grote organisaties zijn niet met een ziel te sturen. Daar is geen ruimte om individueel naar de mens en zijn mogelijkheden te kijken. Daar worden mensen gepropt in een format, dat ze niet past.
Iedereen die bij ons werkt, werkt vanuit de ziel, vanuit passie. Dat past niet voor iedereen. Soms moeten we ook afscheid nemen. Omdat iemand niet past in het team, niet het juiste talent heeft voor hier. Dat zegt niets over de kwaliteiten van de betreffende persoon. Maar die floreert dan beter in een andere omgeving.
Waarom doe jij wat je doet?
Een mooie vraag, eentje die ik mezelf ook regelmatig stel. Ik ben altijd met professionals aan het werk. Die mensen trekken mij, omdat ik zie dat die iemand nodig hebben. Dat is steeds meer mijn overtuiging. Doelstellingen van cliënten worden goed bewaakt, maar de persoonlijke doelstellingen niet.
Dat doe ik voor ze. Het innemen van die rol gaat volautomatisch. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit gesolliciteerd. Functies kwamen op mijn pad. Dat is wel bijzonder. Ik vind dat mooi. Ik doe het niet omdat het moet, maar omdat het zo verloopt. Zo lees ik bijvoorbeeld heel graag. Artikelen, boeken geschreven door grote denkers. Maar ik lees niet zoveel als andere leiders. Weet je waarom? Veel theorieën werken met een stappenplan. Dan denk ik: stappenplan?! Hoeveel plezier en natuurlijke waarde zit er dan nog achter?
Wat zijn je valkuilen?
Afwijken van mijn focus. De mens is mijn grootste interessegebied. Dat maakt dat ik weleens kan uitweiden. Mijn loyaliteit maakt dat ik weleens later ben met het nemen van beslissingen die eerder genomen hadden kunnen worden.
Nee zeggen vind ik moeilijk, maar dat gaat steeds beter. Ik begrijp nu dat die nee nodig is om mijn eigen energie te kunnen managen. En mijn gevoeligheid kan me parten spelen. Ik voel me soms persoonlijk aangevallen en schiet in de verdediging in plaats van te luisteren.
Ben jij een Moeiteloos Briljant Leider?
Ik voel me meer een intuïtieve leider. Maar niet op basis van toevalligheden. Het bepalen van het doel en de weg naar het doel toe is belangrijk. Hoe we daar komen dát komt bij mij van binnen. Want een mens floreert pas als hij is wie hij kan zijn. Dan ben je overal jezelf. Dan ben je trots op wie je bent.
Er zit geen scheiding tussen de deur op je werk, thuis en met je vrienden. Te vaak dwingen we mensen in een rol. Leiden we mensen op voor zaken die ze nu eenmaal minder goed liggen. Dat vreet aan mensen. Dan speel je een rol. Haal je niet het beste uit jezelf.
Ik observeer en zie dat er een nieuw soort bewustzijn ontstaat. Ik lees dat terug in jouw interviews. Die uitspraak: zonder kiezen blijf je kauwen daar kan ik zo van genieten. Erg boeiend om dat gesprek met Arco Koppenaal te lezen. Op zoek naar diepgang. Dat soort overdenkingen borrelen bij mij van binnen. Wat kan er gebeuren als we werken vanuit de natuurlijke kracht van mensen. Wat doet dat voor prestaties. Wat als we wat dieper naar binnen durven te kijken. Beter luisteren. Meer aandacht geven. Als niet geld maar ontwikkeling onze drijfveer is?
Over dat soort onderwerpen zou ik graag in gesprek gaan. Bijvoorbeeld met de andere geïnterviewden. Of juist met mensen die een tegengestelde overtuiging hebben. Ik ben echt overtuigd dat we aan de vooravond van een kentering staan. Kijk naar mensen als Wim Hof, dat is persoonlijk leiderschap in optima forma.
Tenslotte: wat zijn jouw uitdagingen?
Een slag dieper gaan. Zoeken naar de kern van mijn kracht. Dat is mijn komende uitdaging. En natuurlijk erg blijven genieten van het leven. Ik ben een bourgondiër en geniet van eten en drinken. Weet je waarom? Omdat je dan prachtige momenten deelt met anderen!
Hertoghs Advocaten-Belastingkundigen
www.hertoghsadvocaten.nl
Bij ons zijn dat de mannen. Dat is zeker geen wet van Meden en Perzen, maar hier is dat wel het geval. Balans is belangrijk. Daarom hebben we bewust naar een vrouw gezocht in het bestuur. Verrassend genoeg kwam uit de persoonlijkheidsanalyse dat de mannen vanuit harmonie handelen en ons vrouwelijk bestuurslid handelt juist functioneel. Dat vult elkaar perfect aan.
Wat is je kracht als leider?
Observeren is mijn belangrijkste kwaliteit. Ik signaleer spanningen snel en ik kan goed luisteren. Dat maakt dat ik weet of ik bij moet sturen.
Wat ik ook als kwaliteit zie, is dat ik dienend leiding geef. Begrijp dat niet verkeerd. Samen met het bestuur bepalen we waar we heen gaan. Zetten we de stip op de horizon en plaatsen we de piketpaaltjes om daar te komen. Iedereen moet weten wat we doen en hoe we daar komen. Welke bijdrage we van hen verwachten. Pas als dat duidelijk is, kan het dienend leiderschap starten. Niet duwen, niet trekken maar naast de mensen staan en ze faciliteren het beste uit zichzelf te halen.
Waarvan raak jij uit je kracht?
Als ik niet kan krijgen wat ik wil krijgen. Als positieve energie ontbreekt en er niet productief gehandeld wordt. Daar kan ik echt niet tegen. Want dan sta je stil. Groeit er niets. Mijn kracht is juist mensen op hun pad te zetten en in hun kracht te brengen.
En hoe zorg jij dat je in je kracht blijft?
Door dagelijks met mezelf in gesprek gaan. Door rust te nemen en te mediteren. Natuurlijk lukt dat soms beter dan anders. Ik ben sterk als ik in balans ben. Ben ik dat niet, dan moet ik mezelf een halt toeroepen.
Weet je, alles staat of valt met aandacht. Aandacht voor de ander, maar ook voor jezelf. Alleen als je in balans bent, kun je een ander oprechte aandacht geven. En dat is zó belangrijk. Zeker bij ons. Ons vak is een echt mensenvak. De kwaliteit van onze dienstverlening staat of valt met de kwaliteit van onze mensen. Wij willen het beste kantoor van Nederland zijn. Dat gaat alleen als je aandacht geeft. En ik mag voor die verbinding zorgen. Hoe geweldig is dat?
Mooi als je dat vanuit je oprechte gevoel doet!
Ja, dat zijn ook eigenschappen die bij me horen: loyaliteit en niet snel opgeven. Ik ben geen bijtertje in de trend van wat ik wil moet nú gelijk gebeuren. Dat mag ook best volgende week zijn. Maar wat ik aanga, geef ik niet op.
Ik ben van de onvoorwaardelijkheid. Alleen zo kan ik naast mensen staan. Ze helpen hun basis uitbouwen. Ik ben het zo eens met de uitspraak in “From good to Great” van Collins. Eén van de redenen dat bedrijven wél de middelmatigheid ontstijgen is een trouw management. Bouwen gaat niet als er iedere twee jaar een ander staat. Tegenwoordig zijn we zo vluchtig. Dat is jammer, want daarmee bouw je geen succesvol bedrijf op.
Het beste uit jezelf; iedere dag opnieuw
Dat is zo mooi om te zien. Onze mensen zijn zo gedreven. Iedere dag de volle 100 %. Ik heb zoveel respect voor die gedrevenheid. En weet je waarom? Die gedrevenheid komt uit hun hart. Zonder eigenbelang, niet gericht op eigen succes. Maar omdat ze uit de grond van hun hart vinden dat iedereen recht heeft op bijstand.
Dat perfectionisme is door de grondlegger van ons kantoor met de paplepel ingegeven. Hij visualiseerde mooi waarom je geen genoegen met een 9 moet nemen, maar voor de 10 moet gaan. Een 9 klinkt mooi, maar als je van een telefoonnummer maar 9 van de 10 cijfers goed hebt, dan kom je nog nergens!
De valkuil van het perfectionisme
Wist je trouwens dan het aantal burnouts het hoogst is in de advocatuur? Door hun passie en betrokkenheid, verliest men zichzelf makkelijk. Als perfectionist is het moeilijk om fouten toe te staan.
Ze daarin begeleiden, dat is de meerwaarde die ik lever. Opletten of mensen hun grenzen niet overschrijden. Onze mensen zijn tenslotte topsporters. Dagelijks moeten ze 100% van zichzelf eisen om te winnen voor hun cliënten. Daarover ga ik regelmatig met onze mensen in gesprek.
Maar ook in de basis zijn we daar alert op. We creëren rust. Om half zes sluit het kantoor. Natuurlijk werkt men weleens wat langer door als een zaak daarom vraagt. Maar niet structureel. Balans tussen werk en privé is belangrijk. En net als de topsporter moeten ook onze mensen zich zetten tot rust om topprestaties te kunnen blijven leveren.
Sturen met de ziel
Ik heb bij grote organisaties gewerkt, maar daar voelde ik me niet meer thuis. Weet je, grote organisaties zijn niet met een ziel te sturen. Daar is geen ruimte om individueel naar de mens en zijn mogelijkheden te kijken. Daar worden mensen gepropt in een format, dat ze niet past.
Iedereen die bij ons werkt, werkt vanuit de ziel, vanuit passie. Dat past niet voor iedereen. Soms moeten we ook afscheid nemen. Omdat iemand niet past in het team, niet het juiste talent heeft voor hier. Dat zegt niets over de kwaliteiten van de betreffende persoon. Maar die floreert dan beter in een andere omgeving.
Waarom doe jij wat je doet?
Een mooie vraag, eentje die ik mezelf ook regelmatig stel. Ik ben altijd met professionals aan het werk. Die mensen trekken mij, omdat ik zie dat die iemand nodig hebben. Dat is steeds meer mijn overtuiging. Doelstellingen van cliënten worden goed bewaakt, maar de persoonlijke doelstellingen niet.
Dat doe ik voor ze. Het innemen van die rol gaat volautomatisch. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit gesolliciteerd. Functies kwamen op mijn pad. Dat is wel bijzonder. Ik vind dat mooi. Ik doe het niet omdat het moet, maar omdat het zo verloopt. Zo lees ik bijvoorbeeld heel graag. Artikelen, boeken geschreven door grote denkers. Maar ik lees niet zoveel als andere leiders. Weet je waarom? Veel theorieën werken met een stappenplan. Dan denk ik: stappenplan?! Hoeveel plezier en natuurlijke waarde zit er dan nog achter?
Wat zijn je valkuilen?
Afwijken van mijn focus. De mens is mijn grootste interessegebied. Dat maakt dat ik weleens kan uitweiden. Mijn loyaliteit maakt dat ik weleens later ben met het nemen van beslissingen die eerder genomen hadden kunnen worden.
Nee zeggen vind ik moeilijk, maar dat gaat steeds beter. Ik begrijp nu dat die nee nodig is om mijn eigen energie te kunnen managen. En mijn gevoeligheid kan me parten spelen. Ik voel me soms persoonlijk aangevallen en schiet in de verdediging in plaats van te luisteren.
Ben jij een Moeiteloos Briljant Leider?
Ik voel me meer een intuïtieve leider. Maar niet op basis van toevalligheden. Het bepalen van het doel en de weg naar het doel toe is belangrijk. Hoe we daar komen dát komt bij mij van binnen. Want een mens floreert pas als hij is wie hij kan zijn. Dan ben je overal jezelf. Dan ben je trots op wie je bent.
Er zit geen scheiding tussen de deur op je werk, thuis en met je vrienden. Te vaak dwingen we mensen in een rol. Leiden we mensen op voor zaken die ze nu eenmaal minder goed liggen. Dat vreet aan mensen. Dan speel je een rol. Haal je niet het beste uit jezelf.
Ik observeer en zie dat er een nieuw soort bewustzijn ontstaat. Ik lees dat terug in jouw interviews. Die uitspraak: zonder kiezen blijf je kauwen daar kan ik zo van genieten. Erg boeiend om dat gesprek met Arco Koppenaal te lezen. Op zoek naar diepgang. Dat soort overdenkingen borrelen bij mij van binnen. Wat kan er gebeuren als we werken vanuit de natuurlijke kracht van mensen. Wat doet dat voor prestaties. Wat als we wat dieper naar binnen durven te kijken. Beter luisteren. Meer aandacht geven. Als niet geld maar ontwikkeling onze drijfveer is?
Over dat soort onderwerpen zou ik graag in gesprek gaan. Bijvoorbeeld met de andere geïnterviewden. Of juist met mensen die een tegengestelde overtuiging hebben. Ik ben echt overtuigd dat we aan de vooravond van een kentering staan. Kijk naar mensen als Wim Hof, dat is persoonlijk leiderschap in optima forma.
Tenslotte: wat zijn jouw uitdagingen?
Een slag dieper gaan. Zoeken naar de kern van mijn kracht. Dat is mijn komende uitdaging. En natuurlijk erg blijven genieten van het leven. Ik ben een bourgondiër en geniet van eten en drinken. Weet je waarom? Omdat je dan prachtige momenten deelt met anderen!
Hertoghs Advocaten-Belastingkundigen
www.hertoghsadvocaten.nl
